Het zal voor de westerse mens misschien wat vreemd kunnen klinken maar de uiterlijke natuur kunnen we zien als een krachtige spiegel. Zij toont ons de cyclische processen van leven, dood en wedergeboorte of transformatie. Als we naar de planten en bomenwereld kijken dan zien we die levensprocessen. Het begint met de kleinste zaadjes die in de vruchtbare aarde ontkiemen, dan volgt er een krachtig groeiproces, vruchtvorming, een rijping face, de oogst (een overvloed aan vruchten, noten en zaden) gevolgd door verval, vertering- en rottingsprocessen, waarna er een periode van verstilling en van voorbereiding aanbreekt: Het zaad ligt diep in de aarde klaar om weer te ontkiemen, te wachten op de tijd van vruchtbaarheid en groei die weer zal aanbreken. Groei, bloei, oogst, sterven en wedergeboorte is de cyclus van de seizoenen waar wij ons als mens in bewegen.
Onze zintuigen zijn de poorten tussen onze binnen- en buitenwereld. Hierdoor kunnen we de wereld buiten ons ervaren, wat binnen op ons inwerkt. Verkeerd gebruik van onze zintuigen kan een oorzaak zijn van ziekte of een laag bewustzijn omdat ''misbruik'' van onze poorten ervoor zorgt dat we de natuurlijke cycli niet meer kunnen waarnemen. De oorsprong van onszelf. We leven in een tijd waarin dit ''misbruik'' van onze zintuigen sterk op de voorgrond aanwezig is. Dit komt mede doordat we elke dag en nacht kunnen kopen, consumeren en ons amuseren. We zijn erg op de materie gesteld. We zitten letterlijk in de energie van de telefoons. De technologie zorgt voor verdere verwijdering van ons Zijn. De grenzen tussen werken en vrije tijd, inspanning en ontspanning, worden steeds dunner. Vruchtbaarheid wordt gemanipuleerd en groei wordt overgewaardeerd. Dit zijn een aantal voorbeelden van krachten die op ons inwerken en waartussen we als mens onze weg hebben zien te vinden. We hebben ons hierin bewust van te worden want door oa. deze krachten worden we ''verdichte'' wezens. We worden van onze oorsprong afgesneden en dat zorgt voor disharmonie in ons leven, in ons denken, voelen en handelen. Maar het is ook een logische vergissing, omdat we als mens de innerlijke ervaring van pijn liever willen vermijden en ons eerder op plezier willen richten, vooral op zintuigelijk genot. Dit is de macht van de verleiding, die buitengewoon krachtig op ons inwerkt. Als we door de macht van verleiding zijn verleidt, vergeten we onze ware aard en verliezen we onze natuuurlijke cyclus waardoor we ons alleen nog maar identificeren met ons lichaam en gedachte.
Reactie plaatsen
Reacties