Het zal voor de westerse mens misschien wat vreemd kunnen klinken maar de uiterlijke natuur kunnen we zien als een krachtige spiegel. Zij toont ons de cyclische processen van leven, dood en wedergeboorte of transformatie. Als we naar de planten en bomenwereld kijken dan zien we die levensprocessen. Het begint met de kleinste zaadjes die in de vruchtbare aarde ontkiemen, dan volgt er een krachtig groeiproces, vruchtvorming, een rijping face, de oogst (een overvloed aan vruchten, noten en zaden) gevolgd door verval, vertering- en rottingsprocessen, waarna er een periode van verstilling en van voorbereiding aanbreekt: Het zaad ligt diep in de aarde klaar om weer te ontkiemen, te wachten op de tijd van vruchtbaarheid en groei die weer zal aanbreken. Groei, bloei, oogst, sterven en wedergeboorte is de cyclus van de seizoenen waar wij ons als mens in bewegen.